İçinden sağ çıkamayacağımız şu hayat için her şeyi fazla önemsiyoruz. Dostluklar, aşklar.. Üzüldüğümüze değiyor mu peki? Vazgeçmeyi bilmeliyiz ya da en azından biliyor gibi yapmalıyız. Canımız ne kadar yanarsa yansın kendi yalnızlığımızı kabullenmeliyiz. Yaşamın bile gelip geçici olduğu şu hayatta…
Yalnızlığı Yaşamak
Zamanla gözyaşın kurur dediler. Güvendim sözcüklere. Büyümeyi bekledim kelimelere yetişebilmek için. Çocukluğum beni türlü türlü hayallere sürüklerken hep bekledim geleceği. Her çocuk gibi büyümek istedim. Mutluluğun bedenlerimize saklandığını zannederken, yıllar bir rüzgâr misali bir anda fark ettirmeden çarptı geçti. Savrulup…
Mekan Ajandası